whaaa welkom: het onzichtbare zichtbaar maken
Ik heb mijn werk vaak geassocieerd met schaken. Nu kan ik niet schaken, maar het principe is bekend. Tien stappen vooruit denken, anticiperen op de vermeende reactie van je tegenspeler en vooral niets laten blijken van je eigenlijke strategie. Zo heb ik regelmatig mijn doelstellingen wat ‘gedownplayed’ om de ander niet af te schrikken. De lat zo leggen dat deze nog past binnen het haalbare. Wel wat stretchen, maar niet teveel, want anders ben je ze kwijt.
Dit voelt een beetje als mijn schaduwstrategie. Naast het zichtbare werk dat vaak over het wat gaat, ook bezig zijn met het onzichtbare werk dat meer over het hoe gaat. Dat hoe is in mijn beleving ook super persoonlijk. Afhankelijk van je eigen stijl, karakter, voorkeuren in te zetten. Het gaat ergens een beetje vanzelf, maar voelt ook als een kijkje achter de schermen op het moment dat je daarover in de openbaarheid treed.
Misschien dat juist dit gegeven zorgt voor dat “Whaaa” gevoel in mij. Openbaar gaan met het idee dat al even in mij rond zingt, IN transities. Het onzichtbare van mijn innerlijke reis, mijn persoonlijke zoektocht als idealist op de werkvloer, wordt ineens zichtbaar via deze woorden, deze foto’s, deze website. Nooit heb ik het spannend gevonden om op een podium te staan. Maar dan kon ik mij altijd als specialist duurzaamheid of strategisch adviseur verschuilen. Het lekker over de inhoud hebben, over het wat.
“Het onzichtbare van mijn innerlijke reis, mijn persoonlijke zoektocht als idealist op de werkvloer, wordt ineens zichtbaar via deze woorden, deze foto’s, deze website.”
Nu zijn het niet die functies die mij doen spreken, maar mijn innerlijke stem. Wat die stem precies komt vertellen, dat weet ik niet. Ideeën genoeg, een heldere visie ook. Maar voor de precieze vorm van IN transities en wat hier op gaat verschijnen laat ik mij helemaal leiden door wat er op mijn pad komt. Mijn neus achterna zoals een lieve vriendin van me dat vaak noemt. Mijn nieuwsgierigheid volgen en ja zeggen tegen alles wat ja voelt.